Nieuwe landartinstallatie ‘CWRM’ van Koen Vanmechelen
Door de grote belangstelling wordt er, in samenspraak tussen de kunstenaar en de Provincie West-Vlaanderen, een nieuw kunstwerk geïnstalleerd. De kunstenaar tekende hiervoor een nieuw ontwerp uit. Centraal in deze installatie staat opnieuw het grote ei waaruit beeldjes rollen. Dit keer op een organische manier, bijna zoals tijdens een geboorte. De sculpturen zijn de kinderen van een gescheurde wereld. Het geheel vormt de wereldkaart, waarbij alle continenten aan elkaar verbonden zijn. De beeldjes zelf vormen de sokkel. Ze ondersteunen elkaar, staan op elkaars schouders, de groten schragen de kleintjes. Met deze permanente en gelijknamige installatie willen de Provincie en Koen Vanmechelen de slachtoffers een definitieve plaats geven in onze geschiedenis, ons heden en onze toekomst. Jurgen Vanlerberghe, gedeputeerde voor milieu, natuur en landschap: “Nadat op 25 november 2018 de laatste van de 400.000 CWRM-beeldjes werden afgehaald en de resterende 200.000 werden gereserveerd door verenigingen, was er een afspraak met Koen Vanmechelen dat er eveneens een aanzienlijk aantal beeldjes zouden gereserveerd worden voor een ’toekomstig project’. Voor het oerei dat in het midden van de tijdelijke land-art installatie stond, was het al van bij het afsluiten van het event duidelijk dat dit kunstwerk een nieuwe bestemming zou krijgen, dit als permanent aandenken aan de expo. Zo groeide het idee om niet alleen het oerei op het domein te houden. De kunstenaar tekende een nieuw concept uit waarbij ook de beeldjes een nieuwe bestemming kregen.” Kunstenaar Koen Vanmechelen: “Centraal in deze installatie staat opnieuw het grote oerei waaruit de beeldjes rollen. Het moederei kan gezien worden als de massa, de beeldjes die energie die uitwaaiert naar en over de wereld. Stuk voor stuk zijn de beeldjes, en de gesneuvelden waarvoor ze staan, onze ambassadeurs van de onuitroeibare hoop op een andere en betere wereld. Wat kapot is, kan hersteld worden. De boodschap is zoveel sterker omdat de beeldjes een gemeenschapswerk zijn. Het product van de handen van zovele participerende mensen. Hun rol in dit enorme project was het belangrijkste. Zij gaven het originele concept een hoogstwaarschijnlijke invulling. Het beeldje toont de ruggengraat van een gebogen figuur die zich lijkt te bezinnen. Een figuur die zich schrap zet, die buigt, die zich recht. De ruggengraat als sterkste, fysieke deel van de mens, toont de kracht van het leven, de vastberadenheid om verder te gaan, om te bouwen en niet te breken.” Met deze permanente en gelijknamige installatie willen de Provincie en Koen Vanmechelen de slachtoffers een definitieve plaats geven in onze geschiedenis, ons heden en onze toekomst.
